Wrooom Ice Race
ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ χρονιά το 2010 για το θεσμό που ακούει στο όνομα «Wrooom». Φέτος η εκδήλωση της Philip Morris, που οργανώνεται κάθε χρόνο στο κοσμικό χιονοδρομικό κέντρο της Madonna di Campiglio στην Ιταλία, συμπληρώνει τα είκοσι χρόνια. Όπως απαιτεί η... παράδοση, παρόντες στην εκδήλωση ήταν οι τεχνικοί, τα στελέχη και οι οδηγοί των Ducati Marlboro Team και Scuderia Ferrari Marlboro - πριν ακόμη παρουσιάσουν επίσημα το καινούργιο μονοθέσιο και τη μοτοσικλέτα MotoGP. Καλεσμένοι οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς τα αντίστοιχα πρωταθλήματα F1 και MotoGP, έζησαν μία ολόκληρη εβδομάδα μαζί με τους πρωταγωνιστές των ομάδων, τους οδηγούς. Έκαναν σκι και έλκηθρο με τον Φερνάντο Αλόνσο, τον Φελίπε Μάσα, τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα, τον Κέισι Στόνερ και τον Νίκι Χέιντεν. Έτσι, οδηγοί και δημοσιογράφοι ήρθαν πιο κοντά όλη την εβδομάδα.Ήταν μαγική η νύχτα στο σαλέ, ψηλά στο καταφύγιο. Σκι τα μεσάνυχτα αμέσως μετά το δείπνο και εντυπωσιακές φωτιές στον τερματισμό. Δημοσιογράφοι και πιλότοι απόλαυσαν τη βραδιά, παρά τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Μαζί τους ο Μπέρνι Έκλεστοουν, με το καινούργιο του αμόρε, ήταν επίτιμος καλεσμένος του Μαουρίτσιο Αριβαμπένε, του ανθρώπου που διαχειρίζεται τις χορηγίες για τη Μarlboro στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Χωρίς αυτόν δεν εκκινούν τα μοτέρ στο Μαρανέλο και στο Μπόργκο Πανιγκάλε της Μπολόνια.
Σώμα με σώμα
Το πιο εντυπωσιακό γεγονός, όμως, του Wrooom ήταν οι δύο αγώνες που διεξήχθησαν στην πίστα πάγου ανάμεσα στους οδηγούς της Ducati και της Ferrari. Αδρεναλίνη στο κόκκινο. Από τη μία ο Αλόνσο έκανε, επιτέλους, την παρθενική του εμφάνιση με τα χρώματα της Ferrari -ύστερα από τρία χρόνια που οι φήμες τον ήθελαν οδηγό του cavallino-, και από την άλλη ο Μάσα επέστρεψε στο τερέν μετά το ατύχημα του 2009, για να κοντραριστεί μαζί του για πρώτη φορά, εδώ, στον πάγο. Προσθέστε ότι ο Αυστραλός αναβάτης Κέισι Στόνερ, μέσα από αυτόν τον αγώνα, αναζητούσε την επιβεβαίωση ότι βρίσκεται σε φόρμα μετά την αποχή του (στη μέση του Πρωταθλήματος MotoGP του 2009), τη στιγμή που ο Χέιντεν από το Κεντάκι προσπάθησε να του κάνει τη ζωή δύσκολη.
Ο πρώτος αγώνας ξεκίνησε με έξι Fiat Panda 4x4, και στη συνέχεια οι οδηγοί άλλαξαν τετράτροχα και ανέβηκαν σε έξι go kart της Tony Kart. Τα Fiat Panda 4x4 ήταν στημένα για τις συνθήκες του αγώνα. Με «φτιαγμένο» τον 1.200άρη (95 ίπποι/6.200 σ.α.λ.) και ενισχυμένες αναρτήσεις για να απορροφούν την προσγείωση μετά το άλμα που είχε η πίστα λίγα μέτρα μετά την εκκίνηση, ρολ μπαρ και χιονολάστιχα με 280 καρφιά -πάχους 3 χλστ.- εμπρός και 100 πίσω.
Το safety car του αγώνα; Μια κόκκινη Ferrari California! Στον πάγο δε θα μπορούσε να την οδηγήσει άλλος από τον Λούκα Ροσέτι, επίσημο οδηγό της Abarth και εκπαιδευτή του Centro Internazionale Guida Sicura. Τερμάτισε 2ος στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Ράλλυ το 2009, στο τιμόνι του Grande Punto Abarth Super 2000. Συνοδηγός του o Μπέρνι Έκλεστοουν, ο οποίος δήλωσε φανατικός οπαδός του Wrooom. Το... safety car άνοιξε την πίστα κάνοντας καλλιτεχνικό πατινάζ με τους 460 ίππους του. Έπειτα από τρεις γύρους η σκυτάλη δόθηκε στα τετρακίνητα Panda με την ακόλουθη σειρά: Ντούντου Μάσα (μικρός αδερφός του Φελίπε), Χέιντεν, Στόνερ, Φιζικέλα, Αλόνσο, Φελίπε Μάσα.
Παραλήρημα των παρευρισκομένων, οι οποίοι έζησαν το κυνήγι του Μάσα από τον Αλόνσο. Ο Βραζιλιάνος είχε πάρει το προβάδισμα, αλλά ο Ισπανός, παρόλο που έτρεχε για πρώτη χρονιά στον πάγο, έδειξε τα δόντια του και κατάφερε να κολλήσει στον προφυλακτήρα του Φελίπε πριν κάνει το πρώτο προσπέρασμα. Ο Μάσα αμύνθηκε διεκδικώντας και κερδίζοντας τη θέση του μόνο για μισό γύρο, πριν ο Ισπανός, σε δαιμονισμένη κατάσταση, του ρίξει άλλο ένα γενναίο προσπέρασμα, σημειώνοντας ταυτόχρονα τον ταχύτερο γύρο. Έπειτα από είκοσι γύρους, είχαν μείνει μόνο οι τροχοί στα αυτοκίνητα, αφού οι πιλότοι διασκέδαζαν χωρίς όρια. Ήταν κυριολεκτικά ένας λυσσαλέος αγώνας. Στο τέλος ο Μάσα κάρφωσε από πίσω τον Αλόνσο, με αποτέλεσμα ο δεύτερος να κάνει τετ α κε και να σταματήσει. Ο Βραζιλιάνος πέταξε έξω στη συνέχεια και τον Φιζικέλα. Οι επιδόσεις του Αλόνσο ήταν υψηλές, και σίγουρα από εκείνο το βράδυ ο «σύντροφος» Μάσα θα έχει χάσει τον ύπνο του. Στον εικοστό γύρο οι πιλότοι και ό,τι είχε απομείνει από τα Panda χαιρέτησαν το κοινό και ανέβηκαν στα go kart. Στο μεταξύ είχε αλλάξει η χάραξη της πίστας (για να αποφύγουν τα καρτ το άλμα στον πάγο). Ο αγώνας με τα go kart χαρακτηρίστηκε από τα σύννεφα χιονιού από το σκάψιμο στον πάγο, αφού τα 125 κυβικά «έτρωγαν» το έδαφος. Οι καλύτεροι χρόνοι καταγράφηκαν πάλι από τον Αλόνσο, ο οποίος σίγουρα ύστερα από αυτήν την εμφάνιση στη Madonna di Campiglio άφησε το στίγμα του. Αυτό του πραγματικού «μαχητή-ταυρομάχου».
Αν και, παρ’ όλα αυτά, νικητής αναδείχθηκε ο Νίκι Χέιντεν, ο οποίος αποδείχθηκε ο πιο τυχερός, αφού έχασε λιγότερα καρφιά από τα ελαστικά του σε σχέση με τους άλλους, κι έτσι είχε καλύτερο κράτημα στον πάγο, αυτό που κυριαρχούσε μεταξύ των διοργανωτών, των χορηγών και των ομάδων ήταν ότι η άφιξη του Αλόνσο μοιάζει με την «ελπίδα», τον... Ομπάμα των Ιταλών για το 2010 και τη μετα-«Σούμι» εποχή στο Μαρανέλο.
Ο Φερνάντο Αλόνσο μας είπε:
Για τη Ferrari και την καριέρα του
*Για κάθε οδηγό, το να φτάσει να αγωνίζεται για τη Ferrari είναι το μέγιστο της καριέρας του. Μετά είναι δύσκολο να βρει κανείς ερέθισμα για να τρέξει σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Δεν μπορεί κανείς να βρει το ίδιο περιβάλλον, την ίδια ιστορία και το μύθο που συναντά στη Ferrari. Τις πρώτες μέρες στη Madonna di Campiglio ένιωσα άνετα στη συμβίωσή μου με τους δημοσιογράφους και την ομάδα.
*Έχω δηλώσει ότι δε θέλω να τρέχω για όλη μου τη ζωή στην F1, οπότε αυτή είναι σίγουρα η τελευταία ομάδα με την οποία θέλω να έχω επιτυχία.
*Ήρθα σε επαφή με το μηχανικό που θα με ακολουθεί στην πίστα και με τους τεχνικούς της ομάδας. Κάθε δύο, τρεις ημέρες ανταλλάσσουμε e-mail. Εγκλιματίστηκα εύκολα. Είναι μια ομάδα που σε αγκαλιάζει, δίνοντάς σου την αίσθηση της οικογένειας. Στο Μαρανέλο είδα πάνω από όλα το πάθος των ανθρώπων που δουλεύουν για τη Ferrari.
*Δεν ξέρω τι προσέφερε ο Κίμι στην ομάδα, εγώ είμαι εδώ για να δώσω το μέγιστο του επαγγελματισμού μου και των οδηγικών ικανοτήτων μου. Αισθάνομαι ότι είμαι πιο έτοιμος για αυτήν την πρόκληση σε σχέση με την προετοιμασία που είχα κάνει για τη Renault και τη McLaren.
*Αν θα είμαι ένας από τους τέσσερις οδηγούς που θα κερδίσουν πρωτοεμφανιζόμενοι στη Ferrari; Δύσκολο. Θα πρέπει να προσαρμοστώ στο μονοθέσιο. Έχουμε μόνο επτά, οκτώ μέρες για δοκιμές και νομίζω ότι στους πρώτους τρεις αγώνες δε θα βρίσκομαι στο 100% των δυνατοτήτων μου.
Για τον Φελίπε Μάσα
Με τον Φελίπε έχουμε μια πολύ ωραία σχέση. Το να έχω ένα οδηγό στην ομάδα που δεν είναι καινούργιος όπως εγώ το θεωρώ θετικό ως γεγονός. Με βοηθά, γιατί, εάν και οι δύο ήμασταν νέοι, ίσως η επικοινωνία με την ομάδα να μην ήταν τέλεια. Όσον αφορά τη λογομαχία που είχαμε στο Νίρμπουργκρινγκ, συνέβη μετά τον αγώνα. Είμαστε και οι δύο μαχητικοί. Αλλά αυτό αφορά το παρελθόν.
Για τα Γκραν Πρι
*Χωρίς ανεφοδιασμό δε νομίζω ότι ο αγώνας θα αλλάξει τόσο. Οι στρατηγικές θα είναι παρόμοιες για όλες τις ομάδες, όταν θα χρειαστεί να αλλάξουν σε μια συγκεκριμένη στιγμή του αγώνα τα ελαστικά. Οι χρόνοι πιστεύω ότι θα είναι οι ίδιοι για όλους όσον αφορά την αλλαγή των ελαστικών. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει καλή δουλειά στον κατατακτήριο αγώνα του Σαββάτου. Είναι πιο σημαντικό το Σάββατο για το 2010. Η κατανάλωση καυσίμου είναι ένας άλλος παράγοντας στον οποίο δουλεύουμε πολύ, γιατί θα πρέπει να ξεκινάμε με φουλαρισμένο ρεζερβουάρ. Θα πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τη μέγιστη δυνατή σχέση επιδόσεων και εξοικονόμησης βενζίνης.
*Οι αλλαγές στους κανονισμούς δεν είναι τόσο μεγάλες όσο πέρυσι, αλλά η έλλειψη του ανεφοδιασμού θα αλλάξει σίγουρα τα πράγματα στην εκκίνηση του αγώνα.
*Δεν ξέρουμε πώς θα συμπεριφερθούν τα μονοθέσια γεμάτα βενζίνη, πόσο θα κρατούν τα ελαστικά, οι αναρτήσεις κτλ. Χρειάζεται πολλή δουλειά, και σίγουρα αυτή είναι η προτεραιότητα των χειμερινών δοκιμών.
Για τον Σουμάχερ
*Eφόσον το αφεντικό (Στέφανο Ντομενικάλι) είπε ότι το να νικήσει κανείς τον Σουμάχερ είναι μια παραπάνω πρόκληση, θα συμφωνήσω. Ήρθα στη Ferrari έπειτα από δύο, τρία, τέσσερα χρόνια φημολογίας γύρω από το όνομά μου. Πιστεύω ότι είναι μεγάλη η προσδοκία και η ελπίδα που τρέφουν στο πρόσωπό μου η ομάδα, εγώ ο ίδιος, αλλά και οι οπαδοί, ιδιαιτέρα οι Ισπανοί, που τους αισθάνομαι ιδιαίτερα στο πλευρό μου.
*Πιστεύω ότι ο Σουμάχερ είναι ο μόνος που γνωρίζει τα αίτια της απόφασής του. Σίγουρα για έναν οδηγό που αγωνίστηκε στο απόλυτο μέγεθος των δυνατοτήτων του το να κάθεται σπίτι δεν είναι εύκολο. Αν το αποφάσισε, είναι γιατί αισθάνεται έτοιμος. Είναι πολύ θετικό για το πρωτάθλημα F1 το ότι επιστρέφει. Νομίζω ότι το 2010 θα είναι, τουλάχιστον στην αρχή, ένα πολύ ενδιαφέρον Πρωτάθλημα.
*Ήμασταν αντίπαλοι τα δύο τελευταία χρόνια της καριέρας του - το 2006 με μάχες μέχρι τον τελευταίο γύρο. Για αυτόν είναι κινητήρια δύναμη το να κερδίσει φέτος τον τίτλο που έχασε το 2006. Για εμένα η κινητήρια δύναμη είναι να κερδίσω με τη Ferrari, την ομάδα με την οποία ο ίδιος γνώρισε τόσες επιτυχίες. Από τότε που ο ίδιος δεν τρέχει με τη Ferrari, λείπει αυτό το ερέθισμα.
Για τον Λιούις Χάμιλτον
Αν είναι να απαντώ σε καθετί που λέει ο Χάμιλτον, χάνω το χρόνο μου. Ο Λιούις ψάχνει πάντα να δημιουργήσει ανταγωνισμούς, να μπλέκει σε άσχημες καταστάσεις, αλλά δεν είναι η στιγμή να το συζητήσουμε. Ξεκινάμε μια καινούργια σεζόν και είμαστε όλοι χαρούμενοι για αυτό.